مجموعه ساخت ایران از تشکل ملتفت

• برای دریافت روی هر آهنگ کلیک کنید.

دریافت یکجای مجموعه

1. سراب
2. جیب
3. مشتی

سراب

جیب

هنرمندان: قاف، صفیر و بیداد  -  آهنگساز: سینا مهدوی  -  تهیه کننده: مهدیار آقاجانی

هر کی یه تیکه میکنه میره، هر کی یه تیکه میکنه میره، دنبال یه ذره دیگه، دنبال یه ذره دیگه، تا گشاد شه جیبش، تا خوشحال بمیره

بخش یک - قاف

بیا تو هم یه تیکه از پازل شهر باش، میدونم اینجا سیاهه شبهاش

نور نمیاد، مداد تو مدادتراش، آسمونو خریدن آسمونخراش

گفتن خیر، تو شر باش، گفتن بله، گوش فرمان

آخرین نفری که گوش نداد، رفت بیمارستان چون گوش نداش

گفتم چشم جناب سروان، ما در خدمتیم، یه مشت سرباز

بعضی وقتا باس صبر کرد، تا بشه حرف زد، بعضی وقتا هشت سال

بعد اینکه ریختن اشکا، بعد اینکه ریختن گاز اشک آور، بعد اینکه ریختن پشمات

سه هزار میلیارد چند تا صفر دارد؟ هر کی یه تیکه میکنه میره، هر کی بکنه زیرنگه دیگه

بحث فرهنگیه، سیاسیش نکن، یه یاس هم زیادیه

میکنه پسر از پدر، دختر از پسر، حالا یه سر هم بزن به سطح شهر

ببین دستکم از هر سه تن، دو تا فکر رفتنن، یکی فکر موندنه

که اونم عشق پول داره یا پولداره، گردن دولت ننداز

خواستی جمع کن برو غربت الان، شاید رسید نوبت قرعت فردا پسفردا، اما

هر کی یه تیکه میکنه میره، هر کی یه تیکه میکنه میره، دنبال یه ذره دیگه، دنبال یه ذره دیگه، تا گشاد شه جیبش، تا خوشحال بمیره

بخش دو - صفیر

گذاشتی پا به سن، روسیاه یا روسفید، آسمون ریسمون نباف

مار گزیده فکر پونه نیست، این نمایش عمریه برقراره، وقت طلاس

اما اُنس نگرفت اونی که نخ نداد، فبها، لباس میسازه شخصیت بی چون و چرا

چک و چونه نزن، خمیر ورزیده هم نباشه، با یه دست کت و شلوار وزیره

صاحب چونه ی نونه، پرچونگی نکن طرف حساب رئیس جمهوره

هرکی از راه رسید یه تیکه شو کند، اسمشو گذاشت میهن و رفت

کلاه گذاشت، کلاه برداشت، چه حقیقی چه حقوقی

حالا دایه عزیزتر از مادره، این در و تختش اونی که میکنه باورش، چه از جزء چه از کل

چشماتو باز کن، نگو غدم، سرطان هم میشه ریشه کن، گوشت بدهکار نباشه

حساب نمیبری به خرجت نمیره، بنابراین عقلت دست رشته میشه

بخش سه - بیداد

دنیای خراب، پر نان حرام، دهان غنی کباب، دل فقیر کباب

دنیا فانیست دریاب، موجی نه دریا، شدی محو سراب

ز یاد نبر خاک سراست، بنگر به دار دنیا، ببین ظالم چه ساده افتاد، بنگر به دار دنیا

ببین ظلم را بسان مرداب، همه عالَم طماعند، تک باش، به فکر خلق باش، همه عالَم گمراهند

فقط عالِم به فکر فرداست، آنکه حق الناس خورده حتما با دلش وداع گفته

قاف: اگه باور نداری، بپرس از بابک زنجانی

هر کی یه تیکه میکنه میره، هر کی یه تیکه میکنه میره، دنبال یه ذره دیگه، دنبال یه ذره دیگه، تا گشاد شه جیبش، تا خوشحال بمیره

مشتی

هنرمندان: قاف، داریوش و رض  -  آهنگساز: حسن  -  تهیه کننده: مهدیار آقاجانی

مشتی اون بازیکنه، که با شانس بد خوب بازی کنه، شو بده، بازی کنه، شعبده بازی کنه

بخش یک - قاف

تهران پارس میکنی که تهران سره، که مثلا تهران نو شه؟

ونکه آزادی، آزادی برجه، درکه فرشته، شهرک رو عشقه

اصلا حسن با نوت نوشته:دو دو ره سی ره، سی دو ره می می ره

زندگی همینه، یه چیزایی دستت نیس، ملیت، جنسیت، تحصیلات بچگیت، شرایط سربازی

سر جات نشینی سر به زیر، به خودت بگی حقت نی، پاشو حقت رو پس بگیر

مشتی اون بازیکنه، که نگن ازخودراضی شده، کلاهشو قاضی کنه

چار تا مگس دورتن، فکر نکن شدی ان، ازت نمیخوام اصلا فکر کنی شبیه من

ازت میخوام فقط فکر کنی یه کم، یه کم بیشتر جون بکن، چون

مشتی اون بازیکنه، که با شانس بد خوب بازی کنه، شو بده، بازی کنه، شعبده بازی کنه

بخش دو - داریوش

به بازى (ببازی) بخندى برنده اى، حله اگه میخواى تو می شى (میشی)، یارو گرگه

چه ربطى داره (ببره) به بره، مگه نمیبینى یارو گاوه

شیر داره میبازه به خره، پس بشاش به شانسو، شاهشو با سرباز بگا

همه با اسباشونن و تو با کفتار بتاز، تهران یه (شهربازیه) شهره، بازیه واسه ما

بیجایى قاطی جاکشا و بی بارى قاطی عاشقا

تاسا رو تو کارام میریزم و ملت جفت میکنن خودشون

قاسمى در جریانه که اینجا اکثریت، دارن گه میخورن دورمون

ولى ما فرو میریم تو تن و طلوع میشیم تو شب و

گروهىیم رو دست نداریم و همه بازیکنا واسمون تو لن

شاخ میشن، مخابراطین و محاسبات من میگه نود و سه سال ماس

مشتی اون بازیکنه، که با شانس بد خوب بازی کنه، شو بده، بازی کنه، شعبده بازی کنه

بخش سه - رض

میای تو دنیا دست خودت نیست، از دنیا میری اونم دست خودت نیست

تنها چیزی که دستته این دسته، یالا بریز روی میز

شک رو راه نده، این دست مال ماست، با سه و پنج دل میریم زیر لنگ پاکت آس

مهم اینه از صحنه بگیری فاز خاص، با اینکه عناصرش این روزا جا به جاست

فوتبال بزنیم؟ تو برزیلی؟ من مالدیو، هرچی گل بزنی قد گل من ناب نیست

می کشم اندازه کاسه م برای صاحب دیس، ما بازیکنیم مشتی برد و باخت حساب نیست

هنوز یه جوریه انگاری دست گرمیه، زیرش باروته، سر مرمیه

یه روز باشه دست ما باشه رو ماشه، حاصلش قرمز نشه ببینی رنگیه

مشتی اون بازیکنه، که با شانس بد خوب بازی کنه، شو بده، بازی کنه، شعبده بازی کنه