خرید کار به معنای پرداخت دستمزد در قبال خدمات یا کاری است که فروشنده عرضه میکند. موسیقی از آندسته هنر های روح نوازیست که از دیرباز مورد توجه عموم افراد بوده است و با گذشت زمان دستخوش تغییرات بسیاری گردیده، و در ادوار گوناگون با توجه به سلیقه همگانی دچار تحول گشته است
از پبشینه رپ فارسی اطلاعات دقیق در دست نیست.این نوع موسیقی زیر زمینی در اوایل دهه هشتاد با آهنگ هایی از سروش لشکری ملقب به “هیچکس” دست به دست چرخیده و موجودیت خود در ایران را اثبات کرد.
محور و موضوع اصلی رپ از همان ابتدا اعتراض بوده و تا اینک نیز به عنوان اصلی ترین هنر اعتراضی شناخته میشود که به همین دلیل از هیچ نوع حمایت دولتی برخوردار نبوده و سخت گیری هایی نیز به آن وارد میشود، که به عنوان مثال میتوان به دستگیری های گسترده ی هنرمندان از جمله “هیچکس” ، “پیشرو” ، “بهرام” و… در اواسط دهه هشتاد اشاره کرد. رپ همچنان زیر زمینی بوده و رسالت آن در گروی همین زیر زمینی بودنش است.
حال هنرمند در چنین شرایط سخت اجتماعی ای که حول رپ میچرخد باید نبود حامی و اسپانسر و هزینه های سنگین رکورد را نیز به دوش بکشد تا اثر را به طور رایگان به گوش مخاطبان عموما سطحی نگر برساند، از اولین اثر فروشی رپ میتوان به آلبوم /بیست و چهار ساعت/ از “بهرام” اشاره کرد که در سال ۱۳۸۷ به صورت اینترنتی و فروش محدود عرضه شد، خرید آثار هنری در رپ توسط رضا پیشرو جا انداخته شد، در آغاز خیل عظیمی از شنوندگان با انتقاد از فروش آثار اینکار را محرومیت شنونده از صدای هنرمند مورد علاقه خود میدانستند و فروش را عامل شنیده نشدن اثر میخواندند، ولیکن باید توجه نمود که هنرمندی که از هیچ پشتوانه مالی ای برخوردار نبوده و هزینه های ضبط و پخش اثر را شخصا پرداخت کرده، در ورای زندگی هنری خود با مشکلات عدیده زندگی شخصی نیز باید دست و پنجه نرم کند.
خرید آثار هنری و استقبال از فروش آن نه تنها باعث امیدواری و دلگرمی خواننده میشود بلکه میتواند فشارهای فکری ناشی از نبود پشتوانه مالی را نیز تا حدی جبران کند تا هنرمند بداند حداقل دیگر نیازی نیست تا از اندوخته مالی زندگی شخصی خود برای تولید اثر صرف کند.
هزینه خرید اکثر آثار برابر خرید یک بسته سیگار و شاید خیلی کمتر از آن نیز باشد و حتی میتوان به صورت جمع های چند نفره یک اثر را خرید، یقینا حتی با خرید های گسترده آثار نیز نمیتوان حق را در قبال هنرمند ادا کرد ولیکن به عنوان حمایت از اثر و دلگرمی میتوان سهمی در این محفل داشت و در کلام آخر اشاره کنیم به آهنگ /غریبه نیستی/ از “علی سورنا” که در آن به فرهنگ خرید آثار اشاره میکند:
تویی که از معرفت دم میزنی تویی که با همه موزیکای من لب میزنی تویی که عاشق صدام و حرف منی اینا همه فروشین بگو چند میخری؟
نوشته ی مهدی
ارتباط با نویسنده ی این مقاله از طریق تلگرام:
دیدگاهی بنویسید
برای مشاهده دیدگاه های کاربران یا نوشتن دیدگاه کُلی راجع به این نوشته روی آیکون رو به رو کلیک کنید.
