مجموعه عدل از فدایی در تاریخ ۲۲ آبان ماه ۱۳۹۱ تحت تشکل ملتفت و با آهنگسازی مهدیار و حسن و با حضور هیچکس و قاف منتشر شد و بازتاب مثبت زیادی از جانب هواداران او داشت. این مجموعه که به موضوعات جدید و خوبی پرداخته در سطح بالایی از فرم و محتوا قرار دارد و در بین برترین مجموعههای رپ فارسی جای میگیرد.
دریافت مجموعه عدل از فدائی از ساندکلاد مهدیار:
soundcloud.com/mahdyar/sets/adl
- برای دریافت روی هر آهنگ کلیک کنید.
- زندگی
- سرزمین مادری
- چی شنیدی؟ (به همراهی هیچکس)
- جعبه جادویی
- هشتاد (به همراهی قاف)
- نمیدونم
متن و تفسیر
- برای دیدن متن یا تفسیر روی نام آهنگ کلیک کنید.
- برای نوشتن دیدگاه یا تفسیر خود در مورد هر بخش روی آیکون رو به روی آن بخش کلیک کنید.
زندگی
مهدیار این بیته عینهون خودتهها، اصلاً مشخص نیس آقائه، جانیه، ۳/۴ئه، ۴/۴ئه یا چی…
زندگی رو خوب بکن زندگی لاشیه هی ر به ر پا میده، کافیه بد بگایش تا ببینی با یکی دیگه خوابیده
از عقب جلو راه میده پس پاپیچش شو، تا که پاییزتو برسونی به سرمایه آتیه و بفهمی سرمایه لازمی
خب چون زندگی سر تا ته درده پس تو قرص باش، اگه ندی مزد کار، کیر نمیره تو خشکه لاش
هر کی عرضه داشت که کاشت و برداشت، کلاغ نباش ولی خبردار، سینه کفتری، کمر صاف، فاز طلبکار
زوم تو چشم هدفهات، نون تو دین رو تو بردار، تا ببینی تازه ماه اول زمستونی و داغه جات
شاشیدی خیلی ساده باز زندگی کردتت پا به ماه عین آرمسترانگ
ولی نون تو سیاست زیاد هست واسه جماعت فاسدخوار
داش مخلص کلوم خودت باش. از روپوش چرک دبستان، تا اون کفن سفید معطل خاک
تف به هرچی فرم و رنگ و دستهبندی، بسه تبعیض
سرزمین مادری
سرزمین مادریم، اه چه سادهباوریم، بزن باز بلند میشیم رو پاییم مادری
کی میگه کافریم؟ خدا بزرگه بش میگن کریم، میگن رحیم واس همینه میسوزه اورشلیم. هان؟
بهتره زیادی توش نریم نگن سیاسی گوش ندین، من افتخار گرگام. وصله بند نافم به تهران
اونجا که زیاده توش فقیر، خیاطی یه طبّه، اعتبار مردم دوختنی
هرگز تن نمیکنم لباس چرک ارتش، به وقتش حق دشمن رو کف دستش میذاریم
با اینکه جنگ و نارنجک عینهو کک و کرک میمونه، سخته درد ترکش. آه
میچکه بارون آروم آروم، خون میزنه بیرون از ناودونامون، میچرخه دنیا وایستادیم ما سر جامون
یه نکته، کوتاهه آسمون بمون تو سجده
وطن یعنی قهرمان مرده، زوزه گرگ زخمی پشت جلد لوس گربه
یعنی انقلاب به قیمت خون تو که، زخمای خفیفت آخرش پر میشه با مقام و رتبه
وطن یعنی درد، یعنی از آزادی حرف زدن با صد تا مرز، یعنی سختی یعنی زنجیر یعنی مرگ مرموز تختی
یعنی هیچ لطفی بیریا نی، یعنی کلاش روسی، بمب شیمیایی
اصلاً وطن کجاس؟ یه مرز کاغذی؟؛ صدای تیک و تاک بمب ساعتی؟
کالبدهای پاره پوره، باطنهای پاپتی؟؛ از داخل فاشیست، نما وعدههای خاتمی؟
قسم به هر خدایی که ناظره، که شاهده یا حتی غایبه، واضحه علنی شه جنگ رنگی تهش یه تابوت دستجمعیه
میشیم بستهبندی پس دیگه بسه تقسیم
سرزمین مادری، اه چه سادهباوریم، به عشق داوری قلبی ساختیم آهنین
سرزمین مادری، اه چه سادهباوریم، به عشق داوری قلبی ساختیم آهنین
نژاد آریایی، نژاد برتریم، نژاد پرستیم پس ز سگ پستتریم
قشنگه زندگی، هه چرند نگین، از الف تا یش رو ورق زدیم، کتابای الهی رو
همشون تلهس عزیز، نه نشده نازل واسه کنترل بهتر جسم و فکر و مایه
ناگفته نمونه بزن به افتخار اونی که خونشو ریخت به پای اعتقادش
تا شاید رشد کنه کمی، زمین داره مرد کم مثل حسین و مسیح
قصدم ارشاد نیست، حقیقت میزبان تو مخم جای انکار نیست
نمیخوام از فقر سیاسیمون پول و پله، بزنم به جیب بری به رفیقات بگی دیگه فهمیدم چه خبره
دنیا یه زندونه که همهمون توش حبسیم، مثل بچه از جناح نظام باس پوشک شیم
سر خط خبرها موشک، مین، تیربار، پر دیوار، پر بیمار، لیوانتو بیار ببین میریزیم توش چیا
روسیاه میری خونه لش رو خوشخوابا، زومه سمت غرب همه بشقبا، خوبه، حداقل پر میشه دخل خشکبارا
یه کانال سیاسی، یه مشت بالا، نیازی به فراگیری ریاضی نداری واسه شمار کشتارا
غم رو به وضوح میبینی از رخ دادا، وقتی جنازه چشمگیره
مینویسم تا پیرهن کاغذ مشکی شه، سپاس از کسی که سلاحش فقط یه صداس
وطنش زمینه، نیس برده ی نژاد، پرچمش نی یه تیکه پارچه رنگی
فدائی به وقایع ریتم میده ولی نه واسه اینکه باش برقصی، نه واسه اینکه بترسی بلرزی
باس فکر کنی بفهمی، بفهمی وطن فقط یه حسه
یه اسمه تو قصه، روسپی دوجنسه، یعنی یه جفت سینه بدون شیر، دو تا تخم و یه دونه ک*یر
سرزمین مادری، اه چه سادهباوریم، به عشق داوری قلبی ساختیم آهنین
نژاد آریایی، نژاد برتریم، نژاد پرستیم پس ز سگ پستتریم
چی شنیدی؟
فدائی: ولی بعضیا بد ردنا… یارو یه روز میگه کارتنخوابیم، یه روز میگه پولداریم… چمیدونم یه روز میگه شیطانپرستیم، فرداش میگه بسیجیایم…؛
هیچکس: دیگه والا چی بگم دیگه… معلوم نیست چی شنیدن از ما، اصلا از کجا شنیدن… یعنی بشنینن فقط پشت کامپیوترشون و اینور اونور یه سری چیز میز سر هم کنن دیگه… مهم اینه کار خودتو بکنی
فدائی: میکنیم… بدم میکنیم
بخش اول - فدایی
چی شنیدی ها؟ اینکه شب جمعهها تا سر صبح عشق و حال
سنگه کک و اسکناس، الکل و استفراغ، دورم پر داف پورناستار به قصد استمناء
نه بسه استدلالت ریده از ابتدا، اینجا هفته تش یکشنبست، قربونت بشم پس جمعه کجا بودش
واسه مهدی (عج) دعا زوده، خوبه یارش هست تا بشه،تابش تابش لغاتم واضح تر
واسه خلق. ساکت اَه، نبینم زر تفت میدی تو بشکن، تصویر غلط ذهنت چون تشنم
و اراجیف تو مثل بنزین (بنز اینه) فدائی، بدون ایربگ
یکی میگه قهرمان دوم، اون میگه سهس فکر چاره کن
پنجه نره سمت شیشه، خرج هفته نشه فقط حشیشت
نوحه گوش کن دهن بسته تا مغزت تمیز شه
نه اه خستم از بس مزخرف شنیدم پس مخزن…؛…پُره پُره
بگید توبه کنه بدخواه فدائی قلدره، میشناسیم نه؟ عین آسپیرینم، دنبال سردردم پس حرف نزن پشتم
یهو ممکن برگردم ببینم چقد صفحه گذاشتی، احمق من نیازی به دفتر ندارم وقتی مغزت تختهس
اصلاً بر فرض خارجم ولی خیلی بیشتر ازت واردم، آره من، همیشه حاضرم اهل غیبت نیستم مثل توی خالهزنک
به درک بگذریم ببین حاجیت فیزیکدان نیس ولی حسابیه، خیالیه؟
چی شنیدی ها؟ تو چی شنیدی باز؟، زر مفت میزنن آدما تو باور نکن
چی شنیدی ها؟ تو چی شنیدی باز؟، چیزی نمیدونی خودتو داور نکن
بخش دوم - هیچکس
خاله زنکه. به درک که…چی میگه. شیره ولی فلکه، میزنه زنگ و چیزی که میخوره ترکه
حاشیه خرکه، میخواد بیاد بالا ولی جای ما تو فلکه؛ بچه صادقیه؟ نه
ما از دنیا میکشیم و چیزی که میکش سرکه
دولتا عنکبوت، رسانه شبکه، بپا نخوری تو گول نمک برنامه کلکه، ککه میخوره به بیراهه نمیرسی
با اینکه چیزی که میکشه اسم بشریته، که اونم یدکه
تو ذهن ملکه، شده آرزو. تلاش (طلاش) نباشه مثل آرد بیالکه
هستی طلبه؟ بیا قمقمه (قم قمه) یادت نره، اینجا دهنا خشک میشن با نور جمجمه
میگه روشنفکره ولی قمپزه، گوش بکن ببین چی میگیم، فکر نکن فقط بوم بومه
دو منظورست فسفر مغزت میسوزه، مناسب دوردرره
میگن دور و ورم خل پره، چی شنیدی از من؟ گقتن ما به سینه میدیم جرعت؟ عمراً
هست این یه سیلی محکم، دشمن؟ تیم زیقیا، پیربیریا، مینویسی؟ جزوهس
چی شنیدی ها؟ تو چی شنیدی باز؟، زر مفت میزنن آدما تو باور نکن
چی شنیدی ها؟ تو چی شنیدی باز؟، چیزی نمیدونی خودتو داور نکن
جعبه جادویی
یاد میدن بهت بشی مرد، بشی زن، بشی خم که بتونن روت بشینن
خوب، بد، بشی جوری که میخوان، جوری که امریکا گشاد شه روز به روز
سربازا میشن گور به گور، نور به قبرشون میباره، بیچاره مادر که نیشش زد صد دفعه عقرب ساعت
البته بازم بهش یاد دادن که مهم نیست جمعهها میگیره دلت
یعنی میشینه بهش میگه فرزند شهید هست کیلید بهشت
یاد دارم بهم یاد دادن که لال باشم، گفتن همیشه سیر میمونی بخوری حرفاتو
بگیر دستمال و برو ببین اربابو، کوروکی میکشن دور مغزا و، تزریق میشه تو رگا اخبار
یعنی به وضوح میتونی ببینی، جامعه معتاده به شنیدن دروغ
چشمگیره، نی؟ شست و شو فکری، زنجیر و پیرهنای مشکی، هالیوود و فیلمای سکسی
ندارم حسی به عشقی که تحمیل شه از، جعبه جادویی
به تو هم گفتن که مفت در نمیاد اسکناس؟؛ بش بناز ترکهای دست غنیمت اجتماس؟
بصطلاح سرت باشه گرم این قصهها، حاجی ببنده گره کروات تو فرست کلاس
البته خوبه برات، میسازی لونه براش، در میاری نون حلال
اونم توش کز میکنه مثل جونورا، تاج، عمامه، امام، پاپ، یقه بسته، کروات، سناتور و شاه
دیگه بسه، گوش ما پره از حرف مجری بیبیسی و منبر تو مسجد، هرطور، که بتونن باج بگیرن از مردم
دستخوش به معلمی که ریهش از گچ پر شد و، اینا رو یاد ما داد
آره بابا، اجتماع انسجام جمعی از رعیته واسه بردگی
حق که هیچ، حتی خداتم دستت نی، خودتو پس بگیر
چشمگیره، نی؟ شست و شو فکری، زنجیر و پیرهنای مشکی، هالیوود و فیلمای سکسی
ندارم حسی به عشقی که تحمیل شه از، جعبه جادویی
نمیشه سربسته حرف زد، وقتی آیینه نشون میده سرباز هر شب
عقلم، میگه بجنگم بشکنم مرزهای فلزی رو، به تلویزیون نشم خیره
یه جعبه که به زبونهای مختلف چرند میگه، در حدی که…جنگ شده سینمای حضار و
بازی ویدیویی واسه کودکای خردسال و، حکومت امت خودکام و مرده خدا و
تنها ناجی باقی خودکار و اندیشه، که وسعتش هر روز داره کم میشه
حقایق تحریف، چون نمیصرفه تفسیرش، از جیبت اسلحه میسازن و بیخبری
عجیبه اونوقت حرفای ما اَخه چون داره بی ادبی
نه این حرفا بی اثر نی، بالاخره جا میفته سکه تو جاش، بفهمی ویزا بهشت نی مهر مکه تو پاس
جعبه جادویی، پات نره رو این تله قانونی، اگه هنوز محو جادویی بس که خالتوری
عین کوجی زادوری، یا پسر گوگوش با خالکوبی پی رپبازی، یعنی سر خلخالی رو تن زن سارکوزی
چشمگیره، نی؟ شست و شو فکری، زنجیر و پیرهنای مشکی، هالیوود و فیلمای سکسی
ندارم حسی به عشقی که تحمیل شه از، جعبه جادویی
۸۰
قاف، فدائی داری آقا
بخش یک - فدایی
تقلی، پر دوز و دغلی، باشه اصلاً بلدی، استادی. از نوع اسدی، به خودی میزنی تیزیرم میدی بغلی
عوضی دم از مردونگی نزن، سنگینه، سرفهت میگیره
همش حرفی، پس کو عمل؟ رو رپم. میکنمش شیش ماهه میاد کودکم
نتیجه پیشکشت، ندیدهم هم دیدم من، مرگ آرزومه، از اینکه نمیرم میترسم
پس پنچرت میکنم قالپاقاتم غنیمت جنگی میکشم رو دوشم
مثل جراح مغز بازت میکنم گلوبولات میپاچه رو روپوشم، حتی اگه نر باشی شیرتو میدوشم
ملتفتی؟ نه نیستی. زوده برات حریف شی، عام پولو میخوان، ما خاصیم. میخوای مریض شی؟
هه هه علف چیه چاقال میلرزه صدات، بزن هویج لیس حداقل ببین چشات
شک داشت؟ مارو شنید و رد داد، هر بار، مارو شنید رد داد
دید طاقت فرساست، اومد با فک رو فرش، از کمر شکست عین هشتاد
مشک آن است که خود ببوید، حالا بدخواهان تا صبح کس بگویند
بتون گفته بودم، اونایی که احیاناً شک دارن…به تخممونن
بخش دو - قاف
بیگی راست میشه، تو چی میگی زبونبسته دوباره وقت زبونبازیته؟
یا تهرون خالیه؟ یا حاجیت خوابیده؟ یا لاپات خاریده؟ یا بابات پاریسه؟
میدونی شوخی نی جدی به پات میپیچم، میکشم گرمی و سردی روزگارو تو چشات میبین
میگی نه؟ حرفام سند منگولش تو شرتم، بیگی راست میشه
خودت فقط که صوت، خلافتم که صوت، هنوز وقت کسوته، مونده تا گروت
نقش بازی نکن ازت آتو میگیرم، به سر و پات میرینم
به در و دافات میگم سر و پامو بیلیسن و عکساشو بیریزن تو صندوق پستیت
ک*میخ. تو رو چه فحش؟ ک*یر، ببند دهنو، هیس
این کار کار تو نیس، چون بَبویی، مثل آژیر پلیس
شک داشت؟ مارو شنید و رد داد، هر بار، مارو شنید رد داد
دید طاقت فرساست، اومد با فک رو فرش، از کمر شکست عین هشتاد
مشک آن است که خود ببوید، حالا بدخواهان تا صبح کس بگویند
بتون گفته بودم، اونایی که احیاناً شک دارن…به تخممونن
بخش سه - فدایی
بیگی راسته، د حرفمو میگم شازده
دو شاخست عین ذوالفقار، فکر میکنی شمشیره ولی تانکه
ملت فکر میکنن هر کی خارجه مایه داره، ر به ر کاباره
نه اینجا فاحشه بارداره و جاکشش بار داره، بیاد محل ببینه هرکی خایه داره
اینجا مرام مرده حتی بچه ده ساله، سر قرار کلتش حتماً همراشه
مهم نی تنها باشه، میکشه ماشه میبینه چند تا لاشه
چون معرفت لا پاشه حتی میزنه داداششم
باحاله نه؟ این پسر همون فاحشهست. واضحه بحث
خیابون ج*ندهس و منم عاشقشم
بگذریم تو کجاشی داش علی؟ هنوز جیبا پر مرجان و پنیر؟ سنگهای تمیز با برکات غلیظ؟
خلاصه نبینم پکریا، راضیای؟ مثل زکریا
بخش چهار - قاف
من خود طهرانم با ت دسته دار، اینجا ملت اسهالن، دولت دست به آب
دارا با سارا، ندارا تنهان، جوان رعنا بالا دار، وزرا کفخواب
طرف از ته دنیا میگه تهران مال ماس، آره راس میگه، کل خلیج فارس هم مال عرباس دیگه
هشدار! این بازی آخرش تلفات میده، چون بیگیری راس میشه
جامونو بلدی، تو یکی که دیگه زیر منگولههاش رشد و نمو کردی دیگه جامون هم بلدی
مخروبه، فاز ۲، اصلاً تو بگو ما بیایم، جایی باشه شوما بگی ما بیایم
کجایی نیستی؟ یهو غیب شدی، بیا بابا کاریت نداریم، سر فصله، شاید بخوایم کارم بکنیم
حالا اخلاق کاریمونو باید درست کنیم
نمیدونم
طوفانیه ساحل فکرم، باد میزنه موج میخوره پشت پلکم
بگذریم بهتره بشنویم از گل، که هر روز صبح سر میخوره رو گونش شبنم
شرمندم، چون من ترفندم….مثل دلقک نی که لبخند بزنه رعیت به دردم
نمیدونم از من نپرس شیرینه یا تلخ هستی
دودلم اصلاً هستیم؟ به چی تشبیه میشی؟ آدم قبلی یا با سال تحویل میشی؟
گل رو میچینی یا به خاک کارت تشویق میدی ها؟
بپرس از رفیقاش، همون گلای فرش، که یه عمره زیر پا له میشن
از مرغ عشقای تجریش که فقط رو دستای درویش بیت میگن
من چمیدونم؟؛ چرا گرگا اهلی نمیشن و تو قفس نمیمونن
سگا مثل قناریا نمیخونن، باور کن نمیدونم خدا هس یا نه
چرا زمین خونه آدمه ولی فقرا اسبابن؟
بپرس از مؤمنی که چشم به آسمون داره، ولی تو وقت عبادت سرش گرم نمیشه با ستاره
میکنه خدارو ستایش، نه اونم نمیدونه بیخیالش
باور کن نمیدونم چرا شهر پر تنهاس، پس کوشن سرها؟ من نمیدونم
باور کن نمیدونم کافر سنگ میشه، یا دل مثل واژنه خالی باشه تنگ میشه
حقیقت کدومه ها؟ دروغه یا راست؟ عشق تو قلبه یا لا پاس؟
قر بده واسه خدا بریزه رو سرت شاباش، کار خیر کن، بگیری پاداش
بری بهشت یه داف فابریک و یه گونی حوری زاپاس
راستی تو بهشتم پولین فرشتهها؟ از جهنم بنویسی میسوزونن نوشتههات؟
تخ*مم، فدائی فتیش شعر داره، تو اقیانوسه جوهر خودشو ول داده
از زندگی بریدم، بد بریدم که دیگه تنم نمیره، سگ خورد وقتی هایده زنم نمیشه
آره بد بریدم و واسه اموات جوک میگم، ولی هنوز سر پام پس جای شکری هس. اَه
نمیدونم چرا حرفام تو دهن نمیمونن، یا چرا سر شب رو به سحر نمیدوزم، یا چرا جنگ رو برعکس نمیخونم
نمیدونم کسی ناظر این حوادث هس؟ یا فقط درگیر جمعآوری مفاسدن
راستی یه سوال از شما حاج آقا، د چرا بی گناه زندونیه و قصدتون چیه؟
نکنه چون اکسیژن باس حبس شه تو ریه و صرف خون میشه؟
حاجی در بهترین حالت سر تکون میده، حق بشون میدم چون اونم نه، نمیدونه
باور کن نمیدونم چرا شهر پر تنهاس، پس کوشن سرها؟ من نمیدونم
دیدگاهی بنویسید
برای مشاهده دیدگاه های کاربران یا نوشتن دیدگاه کُلی راجع به این نوشته روی آیکون رو به رو کلیک کنید.